Yanıt
PDF
Atıf
Paylaş
Talep
Editöre Mektup
P: 247-250
Ağustos 2024

Yanıt

Turk J Ophthalmol 2024;54(4):247-250
1. Sağlık Bilimleri Üniversitesi Gülhane Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye
2. Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ulucanlar Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göz Hastalıkları Kliniği, Ankara, Türkiye
3. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye
4. Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye
Bilgi mevcut değil.
Bilgi mevcut değil
Alındığı Tarih: 24.07.2024
Kabul Tarihi: 03.08.2024
Online Tarih: 28.08.2024
Yayın Tarihi: 28.08.2024
PDF
Atıf
Paylaş
Talep

Öncelikle makalemizi değerlendirdiği için yazara teşekkür ederiz.1 Hem yazar tarafından hem de yazımızda belirtildiği üzere Forkhead box P3 (FOXP3) geni X kromozomu üzerinde yer almaktadır. Bildiğimiz kadarıyla, literatürdeki on farklı çalışmada, FOXP3 polimorfizmleri ile Graves hastalığı (GH) gelişimi arasındaki ilişki araştırılmıştır.2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 Bu raporlardan yedisi her iki cinsiyeti bir arada değerlendirerek genotip ve allel frekanslarını sunmuş,2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 ve geri kalan çalışmalar ise hastaları cinsiyete göre gruplandırarak genotip ve allel frekanslarını kadınlar ve erkekler için ayrı ayrı bildirmiştir.9, 10, 11 Makalemizde, Türk popülasyonunda oftalmopati görülen ve görülmeyen GH’de FOXP3 polimorfizmlerinin frekanslarını değerlendirmeyi amaçladık.1 Çalışmamızda her gruptaki hasta sayısı sınırlı olduğu ve daha önce yayımlanan makalelere herhangi bir düzeltme olmadığı için,2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 grupları cinsiyete göre sınıflandırmadık ve polimeraz zincir reaksiyonu-restriksiyon fragman uzunluğu polimorfizmi (PCR-RFLP) sonuçlarını doğrudan genotip ve allel frekanslarını analiz etmek için kullandık.1 PCR-RFLP yönteminde, sonuçlar bant paternleri şeklinde görünür ve bu paternler, örnekte ilgili genin bir veya iki allele sahip olup olmadığını göstermezler. Ek olarak, aynı analiz yöntemini kullanarak, sonuçlarımızı grupları cinsiyete göre sınıflandırmayan yedi raporla karşılaştırma imkanı bulduk.

Ancak, yazarın belirttiği gibi, erkekler bir ve kadınlar iki X kromozomuna sahip olduğundan, genotip paternleri iki cinsiyet arasında farklılık göstermektedir. Kadınlarda üç genotip (iki homozigot ve bir heterozigot), erkeklerde ise sadece iki hemizigot genotip bulunmaktadır. Bu nedenle, grupların cinsiyete göre sınıflandırılması ve X’e bağlı genler için kadın ve erkeklerde ayrı ayrı genotip ve allel frekanslarının hesaplanması yararlı olacaktır. Ayrıca yazar mektubunda Hardy-Weinberg dengesine (HWD) dayalı gözlenen ve beklenen genotip frekans değerlerinin karşılaştırılmasının önemini vurgulamış ve X’e bağlı polimorfik lokus için formülünü açıklamıştır. Yazar tarafından bildirilen endişelere yanıt vermek adına, bu yanıtta, Tablo 1, 2, 3 ve 4’te gösterildiği gibi grupları cinsiyete göre sınıflandırarak ek analizler yaptık.

İlk olarak, yazarın önerdiği gibi hem kontrol hem de çalışma gruplarında HWD analizi yaptık. Gözlenen genotiplerin frekansları, kadın kontrol gruplarındaki tüm tek nükleotit polimorfizmleri (TNP) için HWD’ye göre beklenen genotip frekanslarından anlamlı farklı değildi (rs3761547, p=0,926; rs3761548, p=0,881; ve rs3761549, p=0,926).

İkinci olarak, gruplar cinsiyete göre sınıflandırıldığında, kadın çalışma grubumuzda -3279’un (rs3761548) AC ve AA genotipleri ve -2383’ün (rs3761549) CT genotipinin sıklığının anlamlı düzeyde arttığını bulduk (Tablo 1). Ek olarak, -3279 A alleli, hem kadın (Tablo 1) hem de erkek çalışma gruplarında (Tablo 3) ayrı ayrı karşılaştırıldığında veya cinsiyetten bağımsız olarak kontroller ve hastalar arasında karşılaştırıldığında (Tablo 4) anlamlı düzeyde artmıştır. T alleli -2383 frekansı, ayrı ayrı karşılaştırıldığında kadın çalışma grubumuzda (Tablo 1) ve cinsiyetten bağımsız olarak karşılaştırıldığında tüm çalışma örnekleminde anlamlı düzeyde artmıştır (Tablo 4). Ancak ayrı ayrı karşılaştırıldığında T alleli -2383 frekansı erkek çalışma grubumuzda anlamlı artış göstermemiştir (Tablo 3). Polimorfizm -3449 (rs3761547) allel ve genotip frekans dağılımı, kontrol ve çalışma grupları arasındaki herhangi bir karşılaştırmada anlamlı farklılık göstermedi (Tablo 1, Tablo 3 ve Tablo 4).

Üçüncü olarak, üç FOXP3 TNP’sinin her birinin Graves oftalmopatisi (GO) görülen ve oftalmopati görülmeyen (GO görülmeyen) GH’li kadın hastalar arasındaki genotip ve allel dağılımları karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (Tablo 2).

Sonuç olarak, yayımlanan makalemizdeki sonuçlar ile katılımcıları cinsiyete göre gruplandırarak yapılan analiz sonuçları benzerdi. Ancak, yazarın mektubunda vurguladığı gibi, X-kromozomundaki polimorfik lokuslar, otozomal kromozomlardaki lokuslardan farklı olarak analiz edilmelidir. Bu nedenle, yazmış olduğu mektup ve ona yanıtımız, X’e bağlı polimorfik lokuslarla ilişkileri araştıracak araştırmacılar için yararlı olacaktır.

References

1
Yaylacıoğlu Tuncay F, Serbest Ceylanoğlu K, Güntekin Ergün S, Ergün G, Konuk O. The Role ofFOXP3 Polymorphisms in Graves’ Disease with or without Ophthalmopathy in a Turkish Population. Turk J Ophthalmol. 2024;54:69-75.
2
Yu M, Tan X, Huang Y. Foxp-3 variants are associated with susceptibilityto Graves’ disease in Chinese population. Eur J Inflamm. 2017;15:113-119.
3
Zheng L, Wang X, Xu L, Wang N, Cai P, Liang T, Hu L. Foxp3 gene polymorphisms and haplotypes associate with susceptibility of Graves’ disease in Chinese Han population. Int Immunopharmacol. 2015;25:425-431.
4
Tan G, Wang X, Zheng G, Du J, Zhou F, Liang Z, Wei W, Yu H. Meta-analysis reveals significant association betweenFOXP3 polymorphisms and susceptibility to Graves’ disease. J Int Med Res. 2021;49:3000605211004199.
5
Shehjar F, Afroze D, Misgar RA, Malik SA, Laway BA. Association of FoxP3 promoter polymorphisms with the risk of Graves’ disease in ethnic Kashmiri population. Gene. 2018;672:88-92.
6
Fathima N, Narne P, Ishaq M. Association and gene-gene interaction analyses for polymorphic variants in CTLA-4 and FOXP3 genes: role in susceptibility to autoimmune thyroid disease. Endocrine. 2019;64:591-604.
7
Inoue N, Watanabe M, Morita M, Tomizawa R, Akamizu T, Tatsumi K, Hidaka Y, Iwatani Y. Association of functional polymorphisms related to the transcriptional level of FOXP3 with prognosis of autoimmune thyroid diseases. Clin Exp Immunol. 2010;162:402-406.
8
Li HN, Li XR, Du YY, Yang ZF, Lv ZT. The Association Between Foxp3 Polymorphisms and Risk of Graves’ Disease: A Systematic Review and Meta-Analysis of Observational Studies. Front Endocrinol (Lausanne). 2020;11:392.
9
Owen CJ, Eden JA, Jennings CE, Wilson V, Cheetham TD, Pearce SH. Genetic association studies of the FOXP3 gene in Graves’ disease and autoimmune Addison’s disease in the United Kingdom population. J Mol Endocrinol. 2006;37:97-104.
10
Bossowski A, Borysewicz-Sańczyk H, Wawrusiewicz-Kurylonek N, Zasim A, Szalecki M, Wikiera B, Barg E, Myśliwiec M, Kucharska A, Bossowska A, Gościk J, Ziora K, Górska M, Krętowski A. Analysis of chosen polymorphisms in FoxP3 gene in children and adolescents with autoimmune thyroid diseases. Autoimmunity. 2014;47:395-400.
11
Tan G, Zheng G, Li J, Zhu Y, Liang Z, Li H, Yu H, Wang X. Association of genetic variations in FoxP3 gene with Graves’ disease in a Southwest Chinese Han population. Immun Inflamm Dis. 2023;11:e1046.