Bir bakışta 2016 yılı 1. sayı;
Bu sayımızda, ülkemiz göz doktorlarının değerli çalışmaları arasından, ulusal ve uluslarası paylaşım ile bilime katkı sağlayacağı düşünülerek seçilen, 6 özgün araştırma, 1 derleme ve 3 olgu sunumu yer almaktadır.
Müftüoğlu ve Akova’nın 24 oküler rozasealı olguyu retrospektif olarak değerlendirdikleri çalışmalarında gözlerin tümünde meibomit, %83’ünde blefarit, %67’sinde punktat keratopati, %50’sinde şalazyon ve kornea neovaskülarizasyonu ve %16,6’sında periferik kornea infiltratları saptanmıştır. Hastaların çoğunda topikal steroid, siklosporin ve sistemik doksisiklin tedavisi ile hastalık kontrol altına alınmıştır. İki hastada görülen desmatosel ve kornea perforasyonu doku yapıştırıcısı, amniyotik membran transplantasyonu ve bandaj kontakt lens ile tedavi edilmiştir. Yoğun korneal damarlanma saptanan 4 gözde ise topikal anti-VEGF tedavisi ile belirgin düzelme bildirilmiştir.
Mangan ve ark.’nın “Fakoemülsifikasyon Cerrahisi Öğrenme Sürecinde Gelişen Farklı Tipteki Komplikasyonların Uygulanan Olgu Sayısına Göre Karşılaştırılması” adlı retrospektif çalışmalarında kornea yanığı, Descemet membran dekolmanı ve 10 günden fazla süren kornea ödemini 120 vaka ve üzeri ameliyat yapan uzmanlık öğrencilerinde daha yüksek bulurken, arka kapsül rüptürü, zonuler dializ ve nükleus veya fragmanlarının düşmesi gibi iris arka düzleminin arkasında olan komplikasyonları 60-120 arası vaka yapan uzmanlık öğrencilerinde daha yüksek bulmuşlardır. İlk 60 vakada eğitmen göz hekiminin cerrahi müdahale oranının çok daha yüksek olması nedeniyle bu grupta daha az sayıda komplikasyon saptanmıştır. Göz kliniklerinde fakoemülsifikasyon cerrahisinde görülen komplikasyon oranları incelenmesi ve uzmanlık eğitimi alan doktorların ihtiyaçlarına göre fakoemülsifikasyon öğrenme programları düzenlenmesi sonucuna varmışlardır.
Kaya ve ark.’nın transkonjonktival sütürsüz teknik ile aktif silikon yağı alımında, 23-gauge (G) sisteminin etkinlik ve güvenilirliğinin değerlendirildiği çalışmada 113 hastanın 116 gözü çalışmaya dahil edilmiş ve gözlerin %59,48’sinde görme artışı, %97,41’inde anatomik başarı elde edilmiştir. Sadece %6,89 gözde en az bir sklerotomi alanında sütürasyon gerekmiş ve 3 gözde nüks retina dekolmanı görülmüştür. Hastaların hiçbirinde koroid dekolmanı, endoftalmi, korneal dekompansasyon ve maküla ödemi gelişmemiştir. 23-G transkonjonktival sütürsüz teknik ile aktif silikon alınması son derece etkili ve güvenilir bulunmuştur.
Sayman Müslübaş ve ark.’nın polipoidal koroidal vaskülopati (PKV) olgularında tek başına fotodinamik tedavi (FDT) (9 göz) ve FDT ile birlikte intravitreal bevacizumab (İVB) enjeksiyonu (25 göz) sonuçlarını karşılaştırdıkları çalışmalarında her 2 tedavi grubunda da benzer olarak ortalama santral maküler kalınlıkta azalma ve yaklaşık %65 oranında polipoidal lezyonlarda gerileme bildirilmiştir. Yumuşak ve ark. üst oblik paralizisi saptanan 27 göze tek taraflı alt oblik miyektomi uygulamışlar ve alt oblik aşırı fonksiyonunun ve anormal baş pozisyonunun ameliyat sonrası erken ve geç dönemde tama yakın düzeldiğini göstermişlerdir. Ayrıca skleral sütür konulmadığı için skleral perforasyon ihtimali de yoktur. Bu nedenle yazarlar üst oblik paralizisine bağlı alt oblik aşırı fonksiyonlu olgularda alt oblik miyektominin ilk seçenek cerrahi yöntem olarak tercih edilebileceğini bildirmişlerdir.
Balıkoğlu Yılmaz ve ark.’nın kanalikülit tanısı konulan 7 hastanın demografik özellikleri, tedavileri ve sonuçlarını değerlendirdikleri retrospektif çalışmalarında sıklıkla alt kanalikül (%71,4) tutulumu ve tüm olgularda epifora, kronik konjonktivit, palpe edilebilen, kalınlaşmış kanalikül ve punktumdan gelen sarı akıntı saptanmıştır. En sık Actinomyces spp. (75%) saptanmış ve 6 olguda dakriyolit izlenmiştir. Kanalikülotomi ve kanaliküler küretaj ile dakriyolitlerin temizlenmesinin ardından hastalara topikal penisilin 100.000 U/ml ve peroral ampisilin-sulbaktam on gün boyunca uygulanmış ve bir ay içinde hastaların tümünde belirti ve bulguların tamamen düzeldiği bildirilmiştir.
Koroid, santral seröz retinopati, yaşa bağlı maküla dejenerasyonu ve dejeneratif miyopi gibi sık görülen koryoretinal hastalıkların patofizyolojisinde önemli rol oynamaktadır. Sınırlı çözünürlük ve tekrarlanabilirlik nedeniyle indosiyanin yeşili anjiografi ve ultrasonografi gibi geleneksel yöntemlerle koroidin niceliksel olarak değerlendirilmesi son derece güçtür. Sezer ve ark. “Koroid ve Optik Koherens Tomografi” derlemelerinde optik koherens tomografinin koryoretinal hastalıkların tanı ve takibindeki kullanımını olgular ve güncel literatürler eşliğinde ayrıntılı olarak anlatmışlardır.
Uzunel ve ark. geçirilmiş trabekülektomi cerrahisi ve maksimal medikal tedaviye rağmen göz içi basıncı (GİB) düşmeyen travmatik aniridi ve afakili bir hastaya 2 seans transpupiller argon lazer siklofotokoagülasyon (TALS) uygulamışlar ve medikal tedaviyle GİB’yi kontrol altına alabilmişlerdir. Yazarlar, TALS’ın, konvansiyonel tedavilere dirençli ve görülebilir siliyer prosesleri olan gözlerde GİB’yi düşürmede etkili ve güvenli bir alternatif tedavi metodu olabileceğini belirtmişlerdir.
Kinyas ve Esgin, 12 yıl önce multipl skleroz tanısı alan ve 7 yıldır interferon β-1a tedavisiyle takip edilmekte olan 40 yaşındaki bayan hastada gelişen intermedier üveit ve retinal periflebit tablosunun seyrini paylaşmışlardır.
Özdek ve ark. 17 yaşında bayan hastada retina dekolmanı cerrahisinde kullanılan çevreleyici silikon bandın rektus kasları altından sklera boyunca korneaya doğru migrasyonu ve buna ikincil GİB yüksekliği bildirmişlerdir. Silikon çevreleyici implant cerrahi olarak çıkarılmasından sonra GİB normal seviyeye düşmüştür.
Saygı ve Sevgilerimizle
Editöryel Kurul Adına
Dr. Banu Bozkurt