ÖZET

Sonuç:

Endotele karşı immün reaksiyon gelişme riskini azaltması, endotel sayısını daha iyi koruması, intraoküler cerrahi risklerini azaltması ve tatmin edici görsel sonuçlar sağlaması nedeniyle olgu sayimizin fazla olmamasına rağmen DALK’in keratokonusta PK’nin yerini almaya aday bir cerrahi yöntem olabileceğini düşünmekteyiz.

Bulgular:

Olguların 4’ü kadın, 7’si erkek olup ortalama yaşları 27,73±9,94 (17-44) idi. Olgular ortalama 33,09±12,41 ay (12-61) takip edildi. Postoperatif görme keskinliklerinde anlamlı artış tespit edildi. Preop sferik düzelme-9,41±6,10 D, silindirik düzeltme -3,44±0,87 D, ortalama keratometre 52,62±5,58 D iken postop sırasıyla -0,34±1,98 D, -3,38±1,20 D ve 46,35±1,15 D bulundu (p=0,003, p=0,77, p=0,005). Olguların takip sonundaki ortalama endotel sayısı mm2’de 1871,81±469,57 bulundu. Orbscan’a göre ortalama simK astigmatizma 5,10±2,10 olarak tespit edildi. 1 olguda ara yüzeyde görmeye etkisi olmayan, etrafında doku reaksiyonu yapmayan 1 adet fibriler materyal tespit edilmesi dışında postoperatif komplikasyon görülmedi.

Materyal Metod:

çalışmaya Şubat 2001-Nisan 2004 tarihleri arasında hastanemizde derin anterior lameller keratoplasti uygulanan 11 keratokonus hastasının 11 gözü dahil edildi. Görme keskinlikleri, sferik ve silindirik düzeltmeleri, keratometreleri, kornea kalınlıkları ve göziçi basınçları; postoperatif kornea endotel sayıları, Orbscan simK değerleri ve komplikasyonları incelendi.

Amaç:

Derin anterior lameller keratoplasti yapılan keratokonus olgularinda görsel sonuçları, etkinliği ve komplikasyonları incelemek