ÖZET

Amaç:

Maküla ödemi tedavisinde intravitreal triamsinolon asetonit (IVTA) uygulaması etkinliğinin araştırılması.

Gereç Yöntem:

Beyoğlu Göz Eğitim ve Araştırma Hastanesi 1. Göz Kliniği Retina Bölümünde diffüz maküla ödemi tanısıyla izlenip IVTA uygulanan 41 hastanın 46 gözü çalışma kapsamına alındı. Hastalara 4 mg 0.1 cc triamsinolon asetonit göz içine enjekte edildi. Hastaların yaş ortalaması 61'di (dağılım aralığı, 42-76). Hastanemize ilk başvurudan IVTA uygulamasına kadar geçen süre ortalama 6 aydı. IVTA sonrası takip süresi ortalama 5 aydı. Iki göze ikinci bir IVTA tedavisi uygulandı.Maküla ödem etyolojisi dağılımı: diabetes mellitus (27 göz), retina ven dal tıkanıklığı (16 göz) ve santral retina ven tıkanıklığı (3 göz) idi. Görme keskinlikleri, IVTA öncesi ile sonrası 1. ay, 3.ay ve son takipte Snellen eseli ile değerlendirildi. Istatistik değerlendirmeler için görme keskinlikleri logMAR değerlerine çevrildi. IVTA uygulaması öncesi ve sonrasında göz içi basınç (GIB) Goldman aplanasyon tonometresiyle ve merkezi retina kalınlık değerleri optical coherence tomography ile saptandı.

Bulgular:

Tedavi öncesi en iyi düzeltilmiş görme keskinligi, tedavi sonrası 1. ayda farklılık göstermezken (P>0.05), 3.ayda belirgin düzelme gösterdi (P=0.03). Son takipte ise başlangıç değerlerine geri döndü (P>0.05). Tedavi sonrası ortalama GIB (16.2 ± 3.2 mmHg), IVTA öncesi değerinden (14.9 ± 2.3 mmHg) anlamlı ölçüde yüksekti (P=0.003). Beş göze geçici olarak topikal glokom tedavisi kullanıldı. Tedavi öncesi ortalama merkezi retina kalınlığı (544 ± 179 µm) son muayenede (308 ± 123 µm) azalmış olarak bulundu (P

Tartışma:

Maküla ödeminde IVTA, belirgin anatomik düzelmeyi sağlarken, ilk 3 ay içerisinde görmeyi arttırmış ama sonraki dönemde görme keskinliğinde düşüşü engelleyememiştir. GIB artışı ve katarakt gelişimi sık rastlanılan IVTA komplikasyonları olmuştur.