ÖZET

Amaç:

Açık göz yaralanması nedeniyle klinigimize başvuran çocuk hastaların epidemiyolojik özelliklerini, ebeveynlerinin eğitim düzeyini ve ailenin sosyoekonomik durumunu incelemek.

Yöntem:

Mart 2005 - Mart 2007 tarihleri arasında açık göz yaralanması şikayetiyle başvuran 0-15 yaş grubundaki 172 hasta çalışmaya dahil edildi. Olgular yaş, cins, yaralanmanın ne ile oluştuğu, yaralanmanın nedeni ve meydana geldiği sosyal çevre, ebeveynlerin eğitim düzeyi ve meslekleri, ailedeki çocuk sayısı, ailenin sosyoekonomik ve çevresel şartları yönünden prospektif olarak değerlendirildi.

Bulgular:

Olguların 117'si (%68) erkek, 55'i (%32) kadındı. Ortalama yaş 7.8 ± 5.6 yıl (1-15 yaş) idi. Olgularin118'inde (%68.6) anne, 52'sinde (%30.2) baba okur-yazar değildi. Göz yaralanmalarının en sık sokakta ve oyun esnasında (%53.5) meydana geldiği tespit edildi. Olguların %79.6'sında ailede kişi başı aylık gelir 150 Yeni Türk Lirası'dan (YTL.) daha azdı ve %65'inde aile beş veya daha fazla çocuğa sahipti. Olguların 102'si (%59.3) kırsal alanda yaşamaktaydı.

Tartışma:

Anne-baba eğitim düzeyi ve ailenin sosyoekonomik durumu ile açık göz yaralanmaları arasında ciddi bir ilişki mevcuttur. Toplumun eğitim düzeyinin yükseltilmesi, bilinçli ebeveynlerin artması ve sosyoekonomik şartların düzeltilmesi ile bu tıp yaralanmaların önemli ölçüde azalacağı kanaatine varıldı.