Editorial

2023 Issue 1 at a Glance:

Esteemed Colleagues,

The two major earthquakes that occurred on Monday, February 6 were a shocking tragedy. Tens of thousands of lives were lost, including many of our valued colleagues. Our wounds are deep. We wish God’s mercy to everyone who perished in the earthquake, offer condolences to their families, and hope for a speedy recovery to all those injured.

The first issue of the Turkish Journal of Ophthalmology in 2023 features seven original studies, a review, and three case reports. In a retrospective study titled “Evaluation of Behavioral Characteristics in Response to Visual Stimuli in Infants with Cerebral Visual Impairment,” Altınbay and Taşkın examined the behavioral characteristics in response to visual stimuli and the frequency of these characteristics in infants with cerebral visual impairment. They observed difficulty with distance vision in 84%, visual latency in 72%, need for movement in 69%, absence of visually guided reach in 69%, difficulty with visual complexity in 66%, difficulty with visual novelty in 50%, aimless gaze in 50%, and atypical visual reflexes in 47% of the patients. Although no fixation was detected in 25% of the patients, it was emphasized that favorable responses to visual rehabilitation could be obtained due to brain plasticity, and it is important to determine these infants’ behavioral characteristics in response visual stimuli in order not to miss this critical period. (see pages 1-7).

In their study titled “Improvement of Prostaglandin-Associated Periorbitopathy after Discontinuing Treatment,” Abalo-Lojo et al. examined the clinical course of glaucoma patients with prostaglandinassociated periorbitopathy after discontinuation of the prostaglandin analogue eye drops. In all of the patients included in the study, significant differences between the treated eye and fellow eye were observed in the periocular region, especially deepening of the upper eyelid sulcus and eyelid fat pad reduction, and improvement in these findings were noted one year after discontinuation of the drug. (see pages 8-12).

In a study by Özcan et al. titled “Efficacy of Optic Nerve Sheath Fenestration in Patients with Increased Intracranial Pressure,” medical records pertaining to 24 eyes of 17 patients who developed increased intracranial pressure due to idiopathic intracranial hypertension, cerebral venous sinus thrombosis, or intracranial cyst and underwent optic nerve sheath fenestration (ONSF) were examined, and improvement in best corrected visual acuity was observed in 20 (83.3%) of the eyes at 3 months after treatment compared to pre-treatment values. Improvement in visual field mean deviation was observed in 10 eyes (90.9%), while optic disc edema regressed in all eyes. The authors concluded that ONSF had beneficial effects on visual functions in patients with progressive vision loss due to increased intracranial pressure. (see pages 13-17).

Şekeroğlu et al. examined the static and dynamic pupillometry characteristics of patients with Duane syndrome (DS) and compared them with healthy eyes in their study titled “Is the Pupil Involved in Duane Syndrome? Static and Dynamic Pupillometry Characteristics.” The study included patients with unilateral isolated DS who had never undergone eye surgery, and no significant differences in any of the static and dynamic pupillometry parameters were found in comparison with the control group. Based on these results, the authors stated that the pupil was not affected in DS but emphasized that larger studies including DS patients with different ages and DS types may reveal different findings. (see pages 18-22).

Özdemir Yalçınsoy et al. retrospectively evaluated 14 patients with sympathetic ophthalmitis in terms of best corrected visual acuity, detailed ophthalmologic examination, optical coherence tomography (OCT), enhanced depth imaging-OCT, and fundus fluorescein angiography findings and treatment approaches in their study titled “Sympathetic Ophthalmia: Demographic Characteristics, Clinical Findings, and Treatment Results.” The mean follow-up time was 55.1±48.7 months, and it was determined that 10 patients (71%) had a history of ocular trauma while 4 patients (29%) had a history of ocular surgery. The patients were found to have optic disc edema (36%) and exudative retinal detachment (36%), and treatment included high-dose systemic corticosteroids in 8 patients (57%), azathioprine in 7 patients (50%), azathioprine and cyclosporine in 7 patients (50%), and tumor necrosis factor inhibitors in 3 patients (21%). Recurrence was reported in 4 patients (29%) during follow-up in this study, which will be very useful for physicians interested in the subject. (see pages 23-29).

In a retrospective cohort study titled “Ranibizumab or Aflibercept Monotherapies in Treatment-Naive Eyes with Diabetic Macular Edema: A Head-to-Head Comparison in Real-Life Experience” by Kaya et al., eyes with diabetic macular edema were evaluated in two groups, those who received ranibizumab (308 eyes) and those who received aflibercept (204 eyes) monotherapy using a pro re nata protocol. Although the functional and anatomical prognosis tended to be slightly better in the aflibercept arm, there was no statistically significant difference in visual outcomes at 12-month follow-up. (see pages 30-36).

In their study titled “Artifact-Removed Quantitative Analysis of Choriocapillaris Flow Voids,” Ersöz et al. investigated choriocapillaris flow voids (CFVs) with a new OCT angiography (OCTA) image processing strategy that can remove artifacts caused by vitreous opacities, sub-retinal pigment epithelium fluid and deposits, and subretinal fluid by thresholding en-face OCT images of the outer retina. The CFV number, mean area, and maximum area and percentage of nonperfused choriocapillaris area obtained using the proposed strategy were analyzed comparatively. The authors emphasized that this new artifact removal strategy, which they described for the first time in the literature, can be used for the evaluation of CFVs in eyes with subretinal fluid, drusen, drusen-like deposits, and pigment epithelial detachment. (see pages 37-43).

Özdek et al. present a review titled “Avascular Peripheral Retina in Infants,” in which they emphasize that an avascular peripheral retina in infants is a sign common to many pediatric retinal vascular diseases and is difficult to diagnosis. Key features of each disease included in the differential diagnosis, from retinopathy of prematurity to familial exudative vitreoretinopathy, Coats disease, incontinentia pigmenti, Norrie disease, persistent fetal vasculature syndrome, and other rare hematologic conditions and telomere disorders, are covered in detail in this review, which includes contributions from numerous physicians from both Türkiye and abroad who are experts on the topic. (see pages 44-57).

The first case in the case reports section is presented by Güven et al. and titled “Evaluation of the Long-Term Clinical Results of 3 Patients Implanted with the Argus II Retinal Prosthesis.” The study looks at the long-term clinical results of 3 patients with end-stage retinitis pigmentosa whose level of vision was light perception and projection and who were implanted with the Argus II retinal prosthesis. (see pages 58-66).

In their case report titled “Double Flip Technique for Graft Transfer in Autograft Pterygium Surgery,” Öztürk and Gündüz present the clinical results of two patients in whom they used a new autograft transfer technique to facilitate autograft suturing and correct graft orientation in pterygium surgery. The authors concluded that the new technique they describe contributed to easy autograft transfer and proper orientation. (see pages 67-69).

A case report titled “Sphenoid Bone Dysplasia: A Rare Cause of Compressive Optic Neuropathy Mimicking Glaucoma” by Kıyat et al. describes a 45-year-old female patient with optic disc pitting mimicking glaucoma in one eye due to sphenoid dysplasia compressing the optic nerve and emphasizes the importance of including compressive etiologies that cause optic disc pitting in the differential diagnosis of glaucoma. (see pages 70-73).

We hope that the articles selected for this issue offer you interesting and enjoyable reading.

Respectfully on behalf of the Editorial Board,Hakan Özdemir, MD

İlk Bakışta 2023-1

Değerli Meslektaşlarımız,

6 Şubat Pazartesi günü meydana gelen iki büyük depremle sarsıldık. Aralarında çok değerli meslektaşlarımızın da bulunduğu binlerce insanımızı kaybettik. Yaramız büyük. Depremde hayatlarını kaybeden vatandaşlarımıza Allah’tan rahmet, ailelerine baş sağlığı ve yaralılara acil şifalar diliyoruz.

Türk Oftalmoloji Dergisi 2023 yılının birinci sayısında, 7 özgün araştırma, 1 derleme ve 3 olgu sunumu yer almaktadır. Altınbay ve Taşkın’nın düzenlediği “Serebral Görme Bozukluğu Olan Bebeklerde Görsel Uyaranlara Karşı Oluşan Davranışsal Karakteristik Özelliklerin Değerlendirilmesi” başlıklı retrospektif çalışmada serebral görme bozukluğu olan bebeklerde görsel uyaranlara karşı davranışsal karakteristik özellikler ve bu özelliklerin görülme sıklığı değerlendirilmiş ve olguların %84’ünde uzağı görmede zorluk, %72’sinde görsel gecikme, %69’unda hareket ihtiyacı, %69’unda görme kılavuzluğunda ulaşmanın yokluğu, %66’sında görsel karmaşıklıkta zorluk, %50’sinde görsel yenilikte zorluk, %50’sinde amaçsız bakış ve %47’sinde atipik görsel refleksler gözlenmiştir. Olguların %25’inde fiksasyon tespit edilemezken, beyin plastisitesi sayesinde görsel rehabilitasyona iyi cevapların alınabildiği ve bu kritik dönemin kaçırılmaması açısından, bebeklerde görsel uyaranlara karşı oluşan davranışsal karakteristik özelliklerin tespitinin önemli olduğu vurgulanmıştır. (bakınız sayfa 1-7).

Abalo-Lojo ve ark, “Prostaglandin İlişkili Periorbitopatinin Tedavi Kesildikten Sonra Gerilemesi” başlıklı çalışmasında prostaglandin ilişkili periorbitopati gelişen glokom hastalarının prostaglandin analoğu göz damlasının kesilmesinden sonraki klinik seyirleri incelenmiştir. Çalışmaya dahil edilen hastaların hepsinde tedavi edilen göz ile diğer göz arasında perioküler bölgede başta üst göz kapağı sulkusunun derinleşmesi ve göz kapağı yağ yastığının küçülmesi olmak üzere belirgin farklılıklar tespit edilirken, ilacın kesilmesinden bir yıl sonra bu bulgularda iyileşme gözlenmiştir. (bakınız sayfa 8-12).

Özcan ve ark’nın, “Kafa İçi Basınç Artışı Olan Hastalarda Optik Sinir Kılıf Fenestrasyonunun Etkinliği” başlıklı çalışmasında, idiyopatik intrakraniyal hipertansiyon, serebral venöz sinüs trombozu veya intrakraniyal kist nedeniyle kafa içi basınç artışı gelişmiş olan ve optik sinir kılıf fenestrasyonu (OSKF) uygulanan 17 hastanın 24 gözüne ait tıbbi kayıtlar incelenmiş, tedavi öncesi değerlerle karşılaştırıldığında tedavi sonrası 3. ayda, en iyi düzeltilmiş görme keskinliğinde 20 (%83,3) gözde iyileşme gözlenmiştir. Görme alanı ortalama standart sapmasında 10 gözde (%90,9) iyileşme tespit edilirken, tüm gözlerde optik disk ödeminin gerilediği izlenmiştir. Yazarlar OSKF’nin artmış kafa içi basıncı nedeniyle ilerleyici görme kaybı olan hastalarda görsel fonksiyonlara yararlı etkileri olduğu sonucuna vardıklarını ifade etmişlerdir. (bakınız sayfa 13-17).

Şekeroğlu ve ark, “Pupilla Duane Sendromu’nda Etkilenmiş Olabilir mi? Statik ve Dinamik Pupillometri Özellikleri” başlıklı çalışmalarında Duane sendromlu (DS) hastalarda statik ve dinamik pupillometri özelliklerini incelemiş ve sağlıklı gözler ile karşılaştırmışlardır. Tek taraflı izole DS’si olan ve daha önce hiç göz cerrahisi geçirmemiş hastaların dahil edildiği bu çalışmada, kontrol grubu ile yapılan karşılaştırmada statik ve dinamik pupillometri parametrelerinin hiçbirinde gruplar arasında anlamlı fark bulunmamıştır. Çalışmanın sonuçları ışığında, DS’de pupillanın etkilenmediğini ifade eden yazarlar, farklı yaş ve DS tiplerini içeren veya izole olmayan DS’li hastaların yer aldığı daha geniş çalışmaların farklı bulguları ortaya çıkarabileceğini vurgulamışlardır. (bakınız sayfa 18-22).

Özdemir Yalçınsoy ve ark, “Sempatik Oftalmi: Klinik ve Demografik Özellikleri, Tedavi Sonuçları” başlıklı çalışmalarında, sempatik oftalmi tanısıyla izlenen 14 hastanın kayıtlarını, en iyi düzeltilmiş görme keskinliğini, detaylı oftalmolojik muayenesini, optik koherens tomografisi (OKT), derin görüntüleme-OKT ve fundus floresein anjiyografi bulguları ile tedavi yaklaşımlarını retrospektif olarak değerlendirmişlerdir. Ortalama takip süresinin 55,1±48,7 ay olduğu çalışmada 10 hastada (%71) oküler travma, 4 hastada (%29) oküler cerrahi öyküsü tespit edilmiştir. Optik disk ödemi (%36) ve eksudatif retina dekolmanı (%36) saptanan hastaların tedavisinde 8 hastaya (%57) yüksek doz sistemik kortikosteroid, 7 hastaya (%50) azatiyoprin, 7 hastaya (%50) azatiyoprin ve siklosporin ve 3 hastaya (%21) anti-tümör nekrozis faktörü ajan tedavisi uygulanmıştır. Takiplerde 4 hastada (%29) nüks görüldüğü ifade edilen bu çalışma konuyla ilgili hekimler için oldukça faydalı olacaktır. (bakınız sayfa 23-29).

Kaya ve ark’nın “Diyabetik Maküla Ödemli Tedavi Naif Gözlerde Ranibizumab veya Aflibercept Monoterapileri: Gerçek Yaşam Deneyiminde Birebir Karşılaştırma” başlıklı retrospektif kohort çalışmasında diyabetik maküla ödemli gözler ranibizumab (308 göz) monoterapisi uygulanan ya da aflibercept (204 göz) monoterapisi uygulananlar olmak üzere iki grupta değerlendirilmiş ve pro re nata protokolüne göre uygulanan ranibizumab ve aflibercept monoterapileri arasında, aflibercept kolunda biraz daha iyi fonksiyonel ve anatomik prognoz eğilimi olmasına rağmen, 12 aylık takipte görsel sonuçlarda istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. (bakınız sayfa 30-36).

Ersöz ve ark’nın, “Koryokapillaris Akım Boşluklarının Artefakt Çıkarılmış Kantitatif Analizi” başlıklı çalışmasında, vitreus opasiteleri, retina pigment epiteli altı sıvı ve birikintileri ve subretinal sıvı nedeniyle oluşan artefaktları dış retinanın en-face OKT görüntüsünün eşiklenmesi yoluyla çıkarabilen yeni bir OKT anjiyografi (OKTA) görüntü işleme stratejisiyle koryokapillaris akım boşluklarını (KAB) araştırmak amaçlanmıştır. Önerilen strateji kullanılarak elde edilen KAB sayısı, ortalama alanı ve maksimum alanı ve perfüze olmayan koryokapillaris alanının yüzdesi, karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Literatürde ilk defa tarif edilen bu yeni artefakt çıkarma stratejisinin, subretinal sıvı, drusen, drusen benzeri birikintiler ve pigment epitel dekolmanı olan gözlerde KAB’nın değerlendirilmesi için kullanılabileceği vurgulanmıştır. (bakınız sayfa 37-43).

Özdek ve ark’nın “İnfantlarda Avasküler Periferik Retina” başlıklı derlemesinde bebeklerde avasküler periferik retinanın, birçok pediatrik retinal vasküler hastalığın ortak bulgusu olarak ortaya çıkabildiği ve tanısının güç olduğu vurgulanmıştır. Prematüre retinopatisinden, ailesel eksüdatif vitreoretinopati, Coats hastalığı, inkontinentia pigmenti, Norrie hastalığı ve persistan fetal damar sendromuna ve diğer nadir hematolojik durumlara ve telomer bozukluklarına kadar avasküler periferik retina ayırıcı tanısında yer alan her bir hastalığın temel özelliklerinin detaylı bir şekilde işlendiği bu derlemeye yurt dışından da konusunda uzman çok değerli hekimlerin yazar olarak katkı yaptığı görülmektedir. (bakınız sayfa 44-57).

Olgu sunumları bölümündeki ilk olgu Güven ve ark. tarafından “Argus II Retinal Protez İmplantasyonu Yapılan 3 Olgunun Uzun Dönem Klinik Bulgularının Değerlendirilmesi” başlığı ile sunulmuş olup, çalışmada, görme düzeyi ışık persepsiyonu ve projeksiyonu olan ve gözlerine Argus II retinal protez implantasyonu yapılmış, son evre retinitis pigmentosalı 3 hastanın uzun dönem klinik sonuçları değerlendirilmiştir. (bakınız sayfa 58-66).

Öztürk ve Gündüz tarafından kaleme alınan “Otogreftli Pterjiyum Cerrahisinde Greft Taşımada Çift Takla Tekniği” başlıklı olgu sunumunda ise pterjiyum cerrahisinde otogreftin sütürasyonunu kolaylaştırmak ve ameliyat sırasında doğru greft oryantasyonu sağlamak için yeni bir otogreft taşıma tekniği kullanılan iki hastanın klinik sonuçları sunulmuş ve tarif edilen yeni tekniğin otogreftin kolay taşınmasına ve doğru yönlendirilmesine katkı yaptığı ifade edilmiştir. (bakınız sayfa 67-69).

Kıyat ve ark’nın “Sfenoid Kemik Diplazisi: Glokomu Taklit Eden Kompresif Optik Nöropatilerin Nadir bir Nedeni” başlıklı olgu sunumunda, optik sinire bası yapan sfenoid displazi nedeniyle tek gözde glokomu taklit eder biçimde optik disk çukurlaşması olan 45 yaşında bir kadın hasta tanımlanmış ve optik diskte çukurlaşmaya neden olan kompresif etiyolojilerin glokom ayırıcı tanısında yer almasının önemi vurgulanmıştır. (bakınız sayfa 70-73).

Bu sayımızda yayınlanan makalelerin ilginizi çekeceğini ve okumaktan keyif alacağınızı umuyoruz.

Saygı ve Sevgilerimizle,

Editöryel Kurul AdınaDr. Hakan Özdemir