2022 Issue 6 at a Glance:
Esteemed colleagues,
In its sixth issue of 2022, the Turkish Journal of Ophthalmology features eight original studies, a review, and three case reports.
A clinical study by Altan-Yaycıoğlu et al. reports the ocular complications of allogeneic hematopoietic stem cell transplantation (allo-HSCT) procedures. Early diagnosis and treatment are essential for graft-versus-host disease after allo-HSCT, which is an increasingly frequent procedure with expanding indications as well as improved success, and ophthalmologists will be an indispensable stakeholder in this process.
A study by Doğan et al. entitled “The Effect of Prolactinoma on Tear Film Functions” provides a look at benign pituitary tumors, especially prolactinomas, which cause a typical visual field loss in the form of bitemporal hemianopsia, from the point of view of another undesired outcome: dry eye.
A study by Akça Bayar et al. examining the effects of intracameral drugs and dyes on corneal endothelial apoptosis by in vivo and in vitro analyses in experimental animals is an important reference. The study showed that intracameral adrenaline, trypan blue, and lidocaine injections caused histopathological toxicity in the corneal endothelium. Therefore, caution seems warranted in the use of the intracameral drug administration route, which has been recommended as an alternative to the application of drugs to the ocular surface and has become popular in “dropless cataract surgery.”
Prolonged contact lens use is a well-known risk factor for dry eye. However, Şimşek et al. observed a significant increase in ocular surface disease index and dendritic cell density using silicone-hydrogel contact lenses for period as short as 1 month. Fortunately, these latest-generation contact lenses did not cause significant changes in corneal sensitivity, tear secretion, meniscus volume, or subbasal corneal nerve density, reflectivity, and tortuosity in the short term.
In their study of 120 diabetic patients without retinopathy or reduced visual acuity, Shah et al. showed that contrast sensitivity decreased with longer duration of diabetes and increased glycosylated hemoglobin level. The study demonstrated that contrast sensitivity testing is a much better indicator of metabolic control than retinal imaging or visual acuity testing and suggests that contrast sensitivity testing should also be added to the follow-up criteria for type 2 diabetes patients with disease duration longer than 5 years and HbA1c levels above 8%.
Ataş et al. investigated bacillary layer detachment (BLD), a common tomographic finding, in 58 eyes of 29 patients diagnosed with acute Vogt-Koyanagi-Harada disease. They reported that BLD was more common in severely affected eyes but because it resolved rapidly with treatment, its presence did not affect long-term visual function.
Acute retinal necrosis is an ophthalmological emergency that requires immediate treatment after diagnosis. Delayed diagnosis and especially the administration of corticosteroids before starting antiviral therapy allow retinal necrosis to spread. In their large series of 48 patients, Aksu-Ceylan et al. found that early diagnosis and early initiation of antiviral therapy were critical in terms of final vision.
The comprehensive vision screening with axial length, spherical equivalent, and corneal curvature parameters conducted in 1382 school children by Gopalakrishnan et al. is a strong study because normative data for Indian children in this age group have not been previously determined. The general distribution of ocular biometry parameters in children in India will be an important reference for studies on myopia and associated risk factors.The review article for this issue, written by Mirzayev and Gündüz, comprehensively addresses the heading of “Hamartomas of the Retina and Optic Disc” with rich visual support including the modalities of ultrasound, fundus autofluorescence, optical coherence tomography, optical coherence tomography angiography, and fluorescein angiography. Although some do not require treatment, if complications such as vitreous hemorrhage, macular exudation, retinal detachment, macular hole, epiretinal membrane, and choroidal neovascularization occur, it seems prudent to follow-up the retinal and optic disc hamartomas that require treatment in light of this review.Menteş and Değirmenci used multimodal imaging in their case report of a pediatric patient with pigmented paravenous retinochoroidal atrophy (PPRCA) and cystoid macular edema (CME). They reported that the occurrence of CME without ocular inflammation was an unusual finding for PPRCA and that chronic or latent inflammation may be involved in the etiology of PPRCA.
Dermatofibrosarcoma protuberance is a locally aggressive and infiltrative malignant tumor that occurs most commonly on the trunk and least commonly in the head and neck region and has a relatively high recurrence rate. Aslan Kaya et al. present the case of a 44-year-old woman with tearing of the right eye and swelling in the medial canthus for 15 years, and their comprehensive approach to diagnosis and treatment compensates for the lack of a review on this subject.
The scleral fixation sutures of posterior chamber intraocular lenses can create pseudoblebs with Seidel-positive cystic filtration. In their case report, Hoang and Clement describe filtering pseudoblebs secondary to persistent posterior chamber intraocular lens in a patient with Marfan syndrome and discuss the relationship between pseudoblebs and previous ocular surgeries. The filtration was stopped by patching with scleral grafts, constituting a successful treatment example.
As we say farewell to 2022 with articles featuring examples of comprehensive diagnosis and successful treatment, even in rare and challenging diseases, I wish for the new year to bring more health and peace.
Respectfully on behalf of the Editorial Board,Sait Eğrilmez, MD
Bir bakışta 2022 yılı 6. sayı:
Değerli Meslektaşlarımız,
Türk Oftalmoloji Dergisi 2022 yılının 6. sayısı, 8 özgün araştırma, 1 derleme ve 3 olgu sunumundan oluşuyor.
Altan-Yaycıoğlu ve ark.’nın klinik çalışması, allojenik hematopoetik kök hücre transplantasyonu (allo-HKHT) işlemlerinin oküler komplikasyonlarını rapor etmektedir. Endikasyonların artmasının yanı sıra, elde edilen başarının da artması ile giderek çok daha sık yapılan bir işlem olan allo-HKHT sonrası gelişebilecek graft-versus-host hastalığının erken tanı ve tedavisi şart olup, göz hekimleri bu sürecin vazgeçilmez bir paydaşı olacaktır.
Doğan ve ark’nın “Prolaktinomanın Gözyaşı Filmi Fonksiyonlarına Etkisi” başlıklı çalışması, öncelikle bitemporal hemianopsi şeklindeki tipik görme alanı kaybı ile aklımıza gelen benign hipofiz tümörlerine, prolaktinoma özelinde bir başka istenmeyen sonuç olan “kuru göz” yönünden bakmamızı sağlıyor.
Akça Bayar ve ark’nın, intrakameral uygulanan ilaç ve boyaların kornea endotel hücre apoptozisi üzerindeki etkilerini, deney hayvanlarında in vivo ve in vitro olarak analiz ettikleri çalışmaları, önemli bir referans niteliği taşıyor. Bu çalışma, intrakameral adrenalin, tripan mavisi ve lidokain enjeksiyonlarının kornea endotelinde histopatolojik düzeyde toksisiteye sahip olduklarını göstermiştir. “Damlasız katarakt cerrahisi” (dropless cataract surgery) başlığı ile popüler hale gelen, oküler yüzeye ilaç damlatılması uygulamasına alternatif olarak önerilen intrakameral ilaç uygulaması yolunun kullanımında, dikkatli olmak gerekli görünmektedir.
Uzun süreli kontakt lens kullanımı, kuru göz için iyi bilinen bir risk faktörüdür. Ancak Şimşek ve ark, 1 ay gibi kısa süreli silikon-hidrojel kontakt lens kullanımı sonrasında dahi, oküler yüzey hastalığı indeksi ve dendritik hücre yoğunluğunda anlamlı bir artış saptamışlardır. Neyse ki, bu son nesil kontakt lensler, kısa dönemde kornea duyarlılığında, gözyaşı sekresyonunda, menisküs hacminde, subbazal kornea sinir yoğunluğunda, reflektivitesinde ve tortuositesinde anlamlı bir değişiklik yaratmamışlardır.
Shah ve ark. görme keskinliği azalmamış retinopatisiz 120 diyabetik hastada yaptıkları çalışmada, diyabetin süresi uzadıkça ve glikozile hemoglobin düzeyi arttıkça kontrast duyarlığın düştüğünü göstermişlerdir. Kontrast duyarlık testinin, retina görüntülemesi veya görme keskinliği testinden çok daha iyi bir metabolik kontrol göstergesi olduğuna dikkatlerimizi çeken bu çalışma, 5 yıldan uzun süreli tip 2 diyabet ve %8’den yüksek HbA1c düzeyine sahip hastalar için, takip kriterlerimize kontrast duyarlık testini de eklemeyi tavsiye etmektedir.
Ataş ve ark., akut Vogt-Koyanagi-Harada tanılı 29 hastanın 58 gözünde yaygın görülen bir tomografik bulgu olan basiller tabaka dekolmanı (BTD) üzerinde çalışmış, bu tablonun ağır etkilenen gözlerde daha sık gözlendiğini, ancak tedavi ile birlikte hızlı düzelme gözlenen BTD varlığının, uzun dönem görsel fonksiyonları etkilemediğini bildirmişlerdir.
Akut retinal nekroz, tanı konulur konulmaz tedavi başlanmasını gerektiren bir oftalmolojik acildir. Tanının gecikmesi ve özellikle antiviral tedavi başlanmadan kortikosteroid uygulanması retinal nekrozun yaygınlaşmasına neden olmaktadır. Aksu-Ceylan ve ark. 48 hastaya ait geniş serilerinde, hastalığın erken tanısı ve antiviral tedavinin erken başlanmasının, sonuç görme açısından oldukça önemli olduğunu görmüşlerdir.
Gopalakrishnan ve ark.’nın 1382 okul çocuğunda, aksiyel uzunluk, sferik eşdeğer ve kornea eğriliği parametreleri ile yaptıkları kapsamlı tarama, bu yaş grubundaki Hintli çocuklar için normatif verilerin daha önce belirlenmemiş olması nedeniyle oldukça güçlü bir çalışmadır. Hindistan’daki çocuklarda oküler biyometri parametrelerinin genel dağılımı, miyopi ve ilişkili risk faktörleri için yapılacak çalışmalar açısından önemli bir referans oluşturacaktır.
Bu sayıdaki derleme yazısı Mirzayev ve Gündüz tarafından yazılmış olup, “Retina ve Optik Disk Hamartomları” başlığı, ultrasonografi, fundus otofloresans, optik koherens tomografi, optik koherens tomografi anjiyografi ve floresein anjiyografi yöntemlerini içeren zengin görsel desteği ile kapsamlı şekilde ele alınmıştır. Bir kısmı tedavi gerektirmese de vitreus hemorajisi, maküler eksudasyon, retina dekolmanı, maküler hol, epiretinal membran ve koroid neovaskülarizasyonu gibi komplikasyonlar gelişirse tedavi uygulanması gereken retina ve optik disk hamartomlarını, bu derlemeyi dikkate alarak takip etmek akılcı görünmektedir.
Menteş ve Değirmenci, pigmente paravenöz retinokoroidal atrofi (PPRKA) ile birlikte kistoid maküla ödemi (KMÖ) olan çocuk hastaya ait olgu sunumlarında, multimodal görüntüleme kullanmışlardır. Oküler enflamasyon olmadan KMÖ görülmesinin PPRKA için sıra dışı bir bulgu olduğunu, PPRKA etiyolojisinde kronik veya latent enflamasyon olabileceğini düşündüklerini bildirmişlerdir.
Dermatofibrosarkom protuberans en sık olarak gövdede, en nadir olarak da baş ve boyun bölgesinde görülen, lokal agresif ve infiltratif malign bir tümör olup, nüks oranı oldukça yüksektir. Aslan Kaya ve ark’nın sağ gözde yaşarmaya neden olan ve medial kantusta 15 yıldır şişliği olan 44 yaşındaki kadın hasta örneği ile ele aldıkları tümör yazısı, tanı ve tedavinin kapsamlı ele alınış tarzıyla, bu konudaki derleme eksiğini dolduracak niteliktedir.
Arka kamara lenslerinin skleral fiksasyon sütürleri, Seidel pozitif kistik filtrasyon ile psödo-bleb yaratabilmektedir. Hoang ve Clement, Marfan Sendromu’nda sütürlü arka kamara göz içi lensine sekonder filtrasyon psödo-blebi saptadıkları olgularında, geçirilmiş oküler cerrahiler ile psödo-bleblerin ilişkisini ele almışlardır. Skleral greft ile yaptıkları yama sonrası filtrasyonu durdurdukları olgu örneği, başarılı bir tedavi örneği oluşturmaktadır.
Sonuna geldiğimiz 2022 yılını, oldukça nadir ve tedavisi zor hastalıklar için dahi kapsamlı tanı, başarılı tedavi örnekleri ile taçlandıran yazılar ile uğurlarken, yeni yılın daha çok sağlık ve huzur getirmesini diliyorum.
Saygı ve sevgilerimizle,
Editöryel Kurul AdınaDr. Sait Eğrilmez
