2020 Issue 6 at a Glance;
Esteemed colleagues,
In the sixth and final issue of 2020, the Turkish Journal of Ophthalmology features six original studies, one review, four case reports, and two letters to the editor with a response from the authors.
In a comment on Keskinbora and Güven’s review titled “Artificial Intelligence and Ophthalmology”, Martins emphasized the privacy and security of personal data, the anonymization of data while using algorithms for common retinal diseases in different studies, and the difficulty of developing algorithms for rare retinal diseases. He also concluded his criticism by pointing out the common blind spot of all artificial intelligence applications: the contribution of the social and psychological aspects of human nature in diagnosis. In their response, Keskinbora and Güven state that sensitivity to data privacy and ethical issues continues, especially in advanced artificial intelligence applications, and this specific problem can be overcome by continuous monitoring and ethical evaluation of technological developments in the narrowest of the artificial intelligence categories. However, as both iris and retinal images are as unique as fingerprints, it is clear that anonymization efforts and the powers and access granted to artificial intelligence applications are issues that will continue this debate.
Cataract surgery and the continually developing modern optic designs of intraocular lenses have given rise to a patient group seeking excellent visual outcomes and comfort. Erdinest and London read with interest the article titled “Dry Eye Disease after Cataract Surgery: Study of its Determinants and Risk Factors” published in our journal by Garg et al. and offer their contribution to this topic. For this patient group, in addition to the use of topical lubricants, they recommend that patients with clinical signs of dry eye, even those who are asymptomatic, be treated with topical cyclosporine, which has been shown to improve visual acuity and contrast sensitivity after cataract surgery in patients who receive multifocal intraocular implants.
Gümüş et al. retrospectively analyzed the results of 59 patients titled “Prognostic Factors Affecting Graft Survival in Patients Undergoing Penetrating Keratoplasty for Infectious Keratitis”. Penetrating keratoplasty is an effective treatment option in keratitis patients who are resistant to treatment or have impending perforation, and the authors’ report that both performing re-keratoplasty and doing so early improved outcomes is encouraging for those undertaking surgery in these difficult cases.
Chitamparam et al. share the results of 27 eyes of 27 patients with culture-positive fungal keratitis in their study titled “Mycotic Keratitis in a Tertiary Hospital in Northeastern Malaysia”. In their cohort, which may serve as a reference for the Pacific Asian region, Fusarium was the most common organism causing mycotic keratitis and ocular trauma was identified as the main predisposing factor. Additionally, as a prognostic finding, they noted that peripheral ulcers may resolve without antifungal therapy, while visual prognosis was worse with centrally located ulcers.
Akkaya Turhan et al. conducted a study titled “Use of a Mini-Scleral Lens in Patients with Keratoconus” and demonstrated an increase in both high- and low-contrast visual acuity with mini-scleral lenses in 29 eyes of 24 patients. The authors’ emphasis that a successful mini-scleral lens fitting, which improves not only visual acuity but also contrast sensitivity, is facilitated by anterior segment optical coherence tomography (OCT) and the example images shown in the article also make this study interesting in terms of the use of current technology.
Cheong et al. studied vascular endothelial growth factor (VEGF) inhibitor therapy in 22 eyes with diabetic macular edema (DME) and determined that the effect of VEGF inhibitors in the treatment of DME was not related to increasing vascular density. They state that larger and longer term studies are needed to investigate the role of vascular density measurements in OCT angiography images as a biomarker of treatment response.
Aside from the complicated ocular evaluations such as zone, grade, and signs of threshold disease in retinopathy of prematurity, Şahinoğlu Keşkek et al. present a new and important awareness measure that requires a systemic investigation to assess retinopathy risk. In their retrospective study titled “Impact of Platelet Count in Retinopathy of Prematurity” based on the records of 137 newborns, they report that low platelet count in the first week after birth is an additional risk factor for retinopathy of prematurity in addition to the known risk factors of need for ventilation, low birth weight, and low gestational age.
Karaca et al. determined in their study titled “Evaluation of Periorbital Tissues in Obstructive Sleep Apnea Syndrome” (OSAS) that patients with OSAS had greater eyelid laxity and significantly more frequent and severe eyelash ptosis.
In this issue’s review on conjunctival melanoma, Koç and Kıratlı present classical treatment approaches as well as new treatment options and up-to-date information about the molecular biology of the disease. Although treatment is the area of our colleagues specializing in ocular oncology, its diagnosis is based on biomicroscopic examination of the eye (i.e., a part of routine ophthalmological evaluation) and therefore, referring patients for treatment and providing the first information about treatment options is the responsibility of every ophthalmologist. With its current content encompassing chemotherapy to radiotherapy, surgery to molecular biological treatment options, this review is a complete bedside reference.
Kahar et al. report the first patient with neuropathy, organomegaly, endocrinopathy, monoclonal gammopathy, and skin changes (POEMS) syndrome with neuroretinitis caused by Bartonella henselae, the pathogen responsible for neuroretinitis in cat scratch disease. With this case report, they aimed to increase awareness regarding POEMS syndrome and possible initial ocular symptoms among ophthalmologists.
Kalogeropoulos et al. emphasize that patients with non-ocular malignancy may present with posterior scleritis as an ophthalmic manifestation of paraneoplastic syndrome months before the onset of systemic symptoms and diagnosis of the malignancy, and that the possibility of malignant neoplasia should not be ignored in patients with posterior scleritis, particularly older adults.
In their case report titled “Cryptic Myiasis by Chrysomya bezziana: A Case Report and Literature Review”, Rana et al. present a destructive and rapidly progressive orbital myiasis that can also generally be seen in healthy tissues and requires early intervention to prevent mortality due to the possibility of intracranial invasion from the orbital apex, together with a comprehensive review of the literature.
Vision loss and blindness in children with Stickler syndrome have classically been associated with the presence of retinal detachment. In their case report, Navarrete et al. present a 9-year-old child with high myopia who presented with decreased visual acuity in both eyes and after 2 years of follow-up developed progressive unilateral vision loss accompanied by marked atrophy of the outer retinal layers and peripheral vascular leakage but without retinal detachment.
As our journal bids farewell to 2020, we have for you an issue more than half penned by international authors, as eight of the published articles, including two letters to the editor, are from ophthalmologists abroad. Thus, as our national ophthalmology journal exhibits its status as a reference in the global ophthalmology literature, we hope to reunite in 2021 for a joyful new year in which the global problems we have faced, especially the pandemic, are put behind us.
Respectfully on behalf of the Editorial Board,Sait Eğrilmez, MD
Bir bakışta 2020 yılı 6. sayı;
Değerli Meslektaşlarımız,
Türk Oftalmoloji Dergisi 2020 yılının 6. sayısında, 2 editöre mektup ve yazarların yanıtı, 6 özgün araştırma, bir derleme ve 4 olgu sunumu ile yayınlanıyor.
Keskinbora ve Güven’in “Yapay Zeka ve Oftalmoloji” başlıklı derlemesine, Martins’ten özellikle kişisel verilerin gizliliği ve güvenliği, sık rastlanan retina hastalıklarına ait algoritmaların farklı çalışmalarda kullanılması sırasında verilerin anonim hale getirilmesi, nadir retina hastalıklarında algoritma geliştirmenin güçlüğüne dikkat çekilmiştir.
Ayrıca tüm yapay zeka uygulamalarının ortak sorunu olan, insan doğasının sosyal ve psikolojik yönünün tanı üzerindeki payının eksik kalacağı vurgusu ile eleştirisini sonuca bağlamıştır. Yazarlar tarafından özellikle gelişmiş yapay zeka uygulamalarında, kişisel veriler ve etik konulara ilişkin hassasiyetin devam ettiği, yapay zeka kategorilerinin en dar kapsamlısında, etik değerlendirme ve teknolojik gelişmelerin sürekli takibi ile bu sorun odağının üstesinden gelinebileceği bildirilmiştir. Ancak gerek iris, gerek retina görüntüleri, parmak izi gibi eşsiz-benzersiz (unique) görüntüler oldukları için anonim hale getirme çalışmalarının ve yapay zeka uygulamalarına tanınan yetki ve erişimlerin, tartışmaları devam edecek başlıklar olduğu ortadadır.
Katarakt cerrahisi, sürekli gelişen modern optik tasarımlı göziçi lensleri ile mükemmel görsel sonuç ve konfor arayan bir hasta grubu yaratmıştır. Erdinest ve London, dergimizde yayınlanan Garg ve ark.’na ait “Katarakt Cerrahisi Sonrası Kuru Göz Hastalığı: Etkenler ve Risk Faktörlerinin İncelenmesi” başlıklı makaleyi ilgiyle okumuş ve bu konuda kaydadeğer katkılar sunmuşlardır. Bu hasta grubunda, topikal kayganlaştırıcıların tedaviye eklenmesinin yanı sıra, asemptomatik olsa bile klinik bulguları olan olgularda, multifokal göz içi lens implantasyonu yapılmış olan hastalarda katarakt cerrahisinden sonra görme keskinliği ve kontrast duyarlılığını artırdığı gösterilen topikal siklosporin gibi tedavilerin, ameliyattan önce önerilmesini tavsiye etmişlerdir.
Gümüş ve ark’nın “Enfeksiyöz Keratit Nedeniyle Penetran Keratoplasti Yapılan Olgularda Greft Sağkalımına Etki Eden Prognostik Faktörler” başlıklı çalışmalarında 59 hastaya ait sonuçlarını retrospektif olarak analiz etmişlerdir. Tedaviye dirençli veya perforasyon tehdidi olan keratit olgularında etkili bir tedavi seçeneği olan penetran keratoplastinin, hem erken yapılması, hem de tekrarı (re-keratoplasti) ile başarının arttığını bildirmeleri, bu zor olgularda cerrahi sorumluluk almak için cesaret vericidir.
Chitamparam ve ark., “Malezya’nın Kuzeydoğusunda Üçüncü Basamak Bir Hastanede Mikotik Keratit” başlıklı çalışmalarında 27 hastanın 27 gözüne ait kültür pozitif fungal keratit sonuçlarını paylaşıyorlar. Pasifik Asya bölgesi için referans olabilecek kohortlarında mikotik keratite en sık neden olan organizma Fusarium olup, oküler travma ana predispozan faktör olarak saptanmış. Prognostik bir saptama olarak da, periferik ülserlerin antifungal tedavi olmadan iyileşebilirken, merkez yerleşimli ülserlerin daha kötü görme prognozuna dikkat çekilmiştir.
Akkaya Turhan ve ark.’nın “Keratokonus Hastalarında Mini-Skleral Lens Kullanımı” başlıklı çalışmaları, 24 hastanın 29 gözü üzerinden, miniskleral lensler ile hem yüksek hem düşük kontrastta görme keskinliğinin artışı gösterilmiştir. Sadece görme keskinliği değil, kontrast duyarlık düzeyinin de arttığı mini-skleral lens uygulama başarısının, ön segment optik koherens tomografi (OKT) görüntülemesi ile kolaylaştığı vurgusu ve görsellerle örneklenmesi çalışmayı güncel teknolojiyi kullanmak açısından da ilgi çekici hale getiriyor.
Cheong ve ark. diyabetik maküla ödemi (DMÖ) olan 22 gözde, vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF) inhibitörleri ile yaptıkları çalışmada, DMÖ tedavisinde VEGF inhibitörlerinin etkisinin, artan damar yoğunluğu ile ilişkisi olmadığını görmüşlerdir. Yanıt biyobelirteci olarak, OKTA görüntülerinde damar dansitesi ölçümlerinin rolünü araştırmak için daha geniş çaplı ve uzun süreli çalışmalara ihtiyaç olduğunu bildiriyorlar.
Şahinoğlu Keşkek ve ark., prematüre retinopatisine, gerek zon, gerek evre, gerekse eşik (threshold) hastalık bulgusu varlığı gibi göze ait komplike değerlendirmelerin çok dışından, retinopati riski açısından, hastalığın sistemik yönüne bakmamız gerektiğine dair yeni ve önemli bir farkındalık ölçütü sunuyorlar. “Prematüre Retinopatisi Gelişiminde Trombosit Sayısının Etkisi” başlıklı retrospektif çalışmalarında, 137 yenidoğanın dosya bulguları üzerinden, prematüre retinopatisinde, doğumdan sonraki ilk haftada trombosit sayısının düşük olmasının, bilinen risk faktörleri olan ventilasyon gerekliliği, düşük doğum ağırlığı ve düşük doğum haftasına ek bir risk faktörü olduğunu bildiriyorlar.
Karaca ve ark., “Obstrüktif Uyku Apne Sendromunda (OUAS) Periorbital Dokuların Değerlendirilmesi” başlıklı çalışmalarında, OUAS’li hastalarda, kapak laksitesinin daha fazla, kirpik ptozisi varlığının da anlamlı olarak daha sık ve şiddetli olduğunu ortaya koymuşlardır.
Koç ve Kıratlı, dergimizin bu sayısındaki derleme yazısında, konjonktiva melanomuna klasik tedavi yaklaşımları ile birlikte, yeni tedavi seçeneklerini ve hastalığın moleküler biyolojisi hakkındaki güncel bilgileri sunuyorlar. Tedavisi oküler onkoloji alanında yoğunlaşmış meslektaşlarımızın konusu olsa da, tanısı gözün biomikroskopik bakısı, yani rutin oftalmolojik değerlendirmenin bir parçasına dayanmakta olup, tedaviye yönlendirme ve tedavi seçenekleri konusunda ilk bilgilendirme her göz hekiminin sorumluluk alanıdır. Bu derleme, kemoterapiden radyoterapiye, cerrahiden moleküler biyolojik tedavi seçeneklerine kadar güncel içeriği ile tam bir başucu referansı niteliğindedir.
Kahar ve ark., kedi tırmığı hastalığında görülen nöroretinitin etkeni olan Bartonella henselae’nın neden olduğu ilk polinöropati, organomegali, endokrinopati, monoklonal gamopati, deri değişiklikleri (POEMS) sendromu nöroretinini rapor ediyorlar. Bu olgu sunumu ile özellikle göz hekimleri arasında POEMS sendromu ve olası ilk oküler belirtileri hakkında farkındalığı artırmayı amaçlamışlar.
Kalogeropoulos ve ark. sistemik maligniteli hastalarda, sistemik semptomların ortaya çıkmasından ve hastalığın tanısından aylar önce paraneoplastik sendromun oftalmolojik belirtisi olarak arka skleritin ortaya çıkabildiğini, arka skleritli hastalarda (özellikle yaşlı erişkinlerde), malign neoplazi olasılığının gözardı edilmemesi gerektiğini vurguluyorlar.
Rana ve ark. “Etkeni Chrysomya bezziana Olan Kriptik Miyazis: Olgu Sunumu ve Literatür Taraması” başlıklı olgu sunumlarında, genel olarak sağlıklı dokularda da görülebilen yıkıcı ve hızlı ilerleyebilen, orbita apeksinden intrakraniyal invazyon olasılığı nedeniyle de mortaliteyi önlemek için erken müdahale gerektiren bir orbita miyazisini, kapsamlı literatür derlemesi ile sunuyorlar.
Stickler sendromlu çocuklarda görme kaybı ve körlük, klasik olarak retina dekolmanı varlığı ile ilişkilendirilmiştir. Navarrete ve ark. olgu sunumlarında, her iki gözde görme keskinliğinde azalma ile başvuran ve ileri miyopi öyküsü olan 9 yaşında bir çocuk olguda, 2 yıllık takip sonrası hastada dış retina tabakalarında belirgin atrofi ve periferik vasküler sızıntının eşlik ettiği, ancak retina dekolmanının eşlik etmediği, tek taraflı progresif görme kaybı gelişimini sunmaktalar.
Dergimiz, 2020 yılına veda ederken, 2 tanesi editöre mektup şeklinde olmak üzere, yayınlanan yazılardan 8 tanesinin ülkemiz dışındaki göz hekimlerinden geldiği, yarısından fazlası uluslararası yazarlara ait olan bir sayı ile karşınızdadır. Ulusal oftalmoloji dergimiz, global oftalmoloji literatürü içindeki referans konumunu böylelikle de ortaya koyarken, 2021 yılında pandemi başta olmak üzere, yaşadığımız global sorunların ortadan kalktığı yeni ve mutlu bir süreçte buluşmakdileğiyle,
Saygı ve sevgilerimizle,Editöryel Kurul AdınaDr. Sait Eğrilmez
