2024 Issue 1 at a Glance:
Esteemed colleagues,
The Turkish Journal of Ophthalmology, to which many valuable researchers have made scientific contributions over the years, features in its first issue of 2024 six original studies, one review, two case reports, one letter to the editor, and one authors’ response.
In a clinical study by Değirmenci et al. titled “Impression Cytologic Evaluation of the Conjunctiva in Patients Treated with Topical 1% Voriconazole”, the conjunctivas of 26 patients with culture-positive severe fungal keratitis who received 1% topical voriconazole for at least 3 months were evaluated by impression cytology. The study did not include patients with previous ocular surface disease or users of contact lenses or any topical drugs, and the fellow eyes of the patients constituted the control group. Impression cytology samples taken from the nasal, temporal, superior, and inferior conjunctiva at least 3 months after the discontinuation of topical voriconazole treatment were evaluated according to the Nelson staging system. Impression cytology grade in the inferior and temporal quadrants of the conjunctiva differed between treated and control eyes (p=0.03 and 0.02, respectively). The authors pointed out that voriconazole, a broad-spectrum antifungal, can cause metaplastic changes and emphasized that the conjunctiva should be checked at each examination in these patients (See pages 1-4).
Özdemir Yalçınsoy et al. investigated tubulointerstitial nephritis and uveitis syndrome (TINU), a multisystemic autoimmune disease that increased in frequency during the COVID-19 pandemic, in their study evaluating the clinical findings, laboratory results, and treatment of 10 pediatric TINU patients seen during a 2-year period during the pandemic. They concluded that among patients with TINU, which is normally rare, the rate of SARS-CoV-2 antibody positivity was 70%, suggesting that SARS-CoV-2 infection may have a triggering role in the development of the disease (See pages 5-10).
In their prospective study titled “Using the Amsler Grid Test for Age-Related Macular Degeneration Screening”, Kuzucu Üşümüş et al. investigated the effectiveness of the Amsler grid test (AGT) in detecting age-related macular degeneration (AMD). The study included 355 people over the age of 50 who presented to a family health center but had no eye complaints. The AGT was performed in 700 eyes and was considered positive if the person saw broken or curved lines, differences in square shape or size, and color changes or blurring in any area. The AGT was positive in 97 (13.9%) of the 700 eyes tested. In the second stage, a total of 184 eyes (79 with positive AGT and 105 negative but considered at risk for AMD) were examined by an ophthalmologist, and optical coherence tomography (OCT) imaging was performed as deemed appropriate by the physician. At this stage, AMD was detected in 42 of the 79 AGT-positive eyes and 25 of 105 AGT-negative eyes, for a total of 67 eyes. The authors stated that AGT has moderate sensitivity (62.7%) and specificity (68.4%) in AMD screening and reported that more studies on the use of this cheap and easy-to-apply method as a screening test in primary health care are needed (See pages 11-16).
A retrospective study by Doğan et al. titled “Demographic, Etiological, and Clinical Characteristics of Eyelid Lacerations” evaluated data from 135 cases between 2018 and 2022. Twenty-nine of the patients were female and 21.4% were aged 18 or younger, while 68.8% were between the ages of 19 and 64 years. The leading causes of injury were sharp objects and blunt trauma. Foreign bodies were present at the wound site in 11.1% of the cases, and 22.2% had canalicular lacerations. The authors reported that eyelid injuries are frequently seen in young men and are often accompanied by findings such as conjunctival lacerations, open-globe injury, corneal epithelial damage, and hyphema, with serious pathologies more common in blunt trauma and traffic accidents (See pages 17-22).
Öner and Sinim Kahraman conducted a prospective clinical study titled “Evaluation of Full-Field Stimulus Threshold Test Results in Retinitis Pigmentosa: Relationship with Full-Field Electroretinography, Multifocal Electroretinography, Optical Coherence Tomography, and Visual Field” to evaluate the results of the full-field stimulus threshold (FST) test, which was developed to evaluate the efficacy and safety of treatment in low-vision hereditary retinal diseases, in patients with retinitis pigmentosa (RP) and compare them with the results of other ophthalmological tests. The study included 51 intermediate and advanced RP patients and 21 healthy individuals in a similar age range, all of whom were examined with the FST test, as well as visual field, OCT, and full-field and multifocal electroretinography (mfERG) tests. No full-field ERG response was obtained in any of the RP patients, but all were able to perform the FST test. Compared to the control group, the RP group had lower visual acuity and central macular thickness and significantly higher mean visual field defect. On mfERG, mean P1 wave amplitudes were found to be significantly lower and mean P1 wave latencies were longer in all rings in the RP group. The results of the FST test corresponded to those of other functional and anatomical tests, with significantly lower results in the RP group compared to the control group. The authors stated that the FST test is an easy-to-perform, reliable, and rapid test in cases with low vision and narrowed visual field and can measure retinal sensitivity in advanced RP cases with flat ERG (See pages 23-31).
In a study titled “The Effects of Lens Extraction Surgery on Intraocular Pressure and Anterior Segment Parameters in Primary Angle-Closure Glaucoma”, Bayraktar et al. evaluated the effect of lens extraction with intraocular lens (IOL) implantation on intraocular pressure (IOP) and anterior segment parameters in 55 patients with cataract and primary angle-closure glaucoma (PACG) and compared the results with data from 34 control subjects with no problems other than cataract. Best corrected visual acuity, IOP, anterior chamber depth (ACD), aqueous depth (AD), and lens thickness were evaluated before and 6 months after surgery. It was found that all parameters changed postoperatively in PACG patients (p<0.001) and that these changes were greater than in the control group (p<0.0001). The authors reported that lens extraction+IOL surgery significantly increased the anterior segment depth in PACG patients and allowed better IOP control with fewer antiglaucomatous drugs after surgery (See pages 32-37).
A review penned by our esteemed colleague Faik Gelişken examines in detail the general features and clinical uses of indocyanine green angiography (ICGA), which is an important component of multimodal imaging that enables angiographic examination of the choroidal structure and is used in the evaluation of various pathologies of the choroid and retina (See pages 38-45).
In the case reports section, Özbek et al. presented the case of foreign body embedded in the episclera mimicking nodular scleritis and emphasized that considering a history of trauma and the possibility of a foreign body is important to guide clinical diagnosis and treatment in cases of anterior scleritis (See pages 46-48).
Bayraktar et al. presented a rare case of anterior chamber synchysis scintillans with concurrent neovascular glaucoma. Synchysis scintillans, also known as cholesterolosis bulbi, is described as a degenerative ocular pathology that is usually bilateral and characterized by the accumulation of cholesterol crystals in the vitreous. The authors examined the factors involved in cholesterol crystal accumulation in the anterior chamber in addition to the vitreous and discussed the pathologies that should be considered in the differential diagnosis (See pages 49-51).
In a letter to the editor, Fikret Uçar expressed his views and posed some questions regarding Dericioğlu et al.’s article titled “Predictive Factors of Complications and Visual Outcomes after Pediatric Cataract Surgery: A Single Referral Center Study from Türkiye.” Uçar stated that IOL insertion is more beneficial in terms of visual acuity in cataract surgery for children older than 12 months and that scleral IOL fixation may be considered in cases where capsule integrity is impaired during surgery. He also emphasized that due to the problems of postoperative inflammation, pupillary membrane, and capsule opacification in pediatric patients, it is important to administer intraoperative triamcinolone to the anterior chamber and use more intensive anti-inflammatory treatment, and he discussed the techniques of posterior capsulorhexis, anterior vitrectomy, and IOL optic capture in pediatric cataract surgery (See pages 52-53).
In their response letter, Dericioğlu et al. stated that in accordance with clinical protocols, aphakic contact lenses were primarily recommended for pediatric cataract patients and IOLs were implanted situations where it would be more appropriate for socio-economic reasons or the use of contact lenses was not feasible, and the authors noted that this issue is still controversial. They also pointed out that in their study, there were no patients requiring IOL implantation with scleral fixation and stated that their treatment approaches for inflammation control were similar. The authors concurred that there is a need for comprehensive randomized studies in which different techniques are applied in pediatric cataract surgery (See pages 54-55).
We hope that the valuable articles in the first 2024 issue of the Turkish Journal of Ophthalmology will contribute to your knowledge and experience.
Respectfully on behalf of the Editorial Board,Nilgün Yıldırım, MD
Bir bakışta 2024 yılı 1. sayı
Değerli meslektaşlarımız,
Yıllardır çok değerli araştırmacıların bilimsel katkıda bulunduğu Türk Oftalmoloji Dergisi’nin 2024 yılı ilk sayısı, altı özgün araştırma, bir derleme, iki olgu sunumu, bir adet editöre mektup ve bir yazar yanıtından oluşuyor.
Değirmenci ve ark.’nın, “Topikal %1 Vorikonazol ile Tedavi Edilen Hastalarda Konjonktivanın İmpresyon Sitolojisi ile Değerlendirilmesi” başlıklı klinik çalışmalarında, en az 3 ay süre ile %1 topikal vorikonazol tedavisi yapılan, 26 kültür pozitif şiddetli fungal keratit hastasının konjonktivaları impresyon sitolojisi ile değerlendirilmiş. Daha önce oküler yüzey hastalığı bulunan, kontakt lens veya herhangi bir topikal ilaç kullananların dahil edilmediği çalışmada, olguların diğer gözleri kontrol grubunu oluşturmuş. Topikal vorikonazol tedavisi kesildikten en az 3 ay sonra nazal, temporal, üst ve alt konjonktiva bölgesinden alınan impresyon sitoloji örnekleri Nelson evreleme sistemine göre değerlendirilmiş. Konjonktivanın alt ve temporal bölgesindeki impresyon sitoloji evresinin kontrol gözlerden farklı olduğu görülmüş (sırasıyla p=0,03 ve 0,02). Yazarlar, geniş spektrumlu bir antifungal olan vorikonazolün metaplastik değişikliklere yol açabileceğine dikkati çekerek, bu hastalarda konjonktivanın her muayenede kontrol edilmesi gerektiğini vurgulamışlardır (Bakınız sayfa 1-4).
Özdemir Yalçınsoy ve ark., COVID-19 pandemisi sırasında sık görülen, multisistemik, otoimmün bir hastalık olan tübülointertisyel nefrit ve üveit sendromu (TİNU) olgularını içeren çalışmalarında, yaklaşık 2 yıllık pandemi sürecinde görülen 10 pediatrik TİNU hastasına ait klinik bulguları, laboratuvar sonuçları ve tedavi yaklaşımlarını değerlendirmişler. Normalde nadir görülen TİNU olgularının %70’inde SARS-CoV-2 antikorunun pozitif bulunması, SARS-CoV-2 enfeksiyonunun hastalık gelişiminde tetikleyici rolü olabileceği sonucuna varmışlardır (Bakınız sayfa 5-10).
Kuzucu Üşümüş ve ark.’nın, “Amsler Grid Testinin Yaşa bağlı Makula Dejenerasyonunu Taramada Kullanımı” başlıklı prospektif çalışmalarında, Amsler grid testinin (AGT) yaşa bağlı makula dejenerasyonunu (YBMD) saptamadaki etkinliği araştırılmış. Aile sağlığı merkezine başvuran, ancak göz yakınması olmayan 50 yaş üstü 355 kişi çalışmaya dahil edilerek 700 göze AGT uygulanmış ve çizgileri kırık, eğri görme, karelerin arasında şekil ve büyüklük farkı olması veya herhangi bir alanda renk değişikliği ya da bulanıklaşma bulunması durumu test pozitif olarak kabul edilmiş. AGT uygulanan 700 gözün 97’sinde (%13,9) test pozitif saptanmış. İkinci aşama olarak bir göz hekimi tarafından test pozitif 79, YBMD için riskli ancak test negatif 105 olmak üzere toplam 184 göz muayene edilerek hekimin uygun gördüğü kişilere optik koherens tomografi (OKT) ile görüntüleme yapılmış. Bu aşamada AGT pozitif olan 79 gözün 42’sinde, negatif olan 105 gözün 25’inde toplam 67 gözde YBMD saptanmış. Yazarlar AGT’nin YBMD taramada orta düzeyde duyarlılığı (%62,7) ve özgüllüğü (%68,4) olduğunu belirterek, ucuz ve kolay uygulanan bu testin, birinci basamak sağlık hizmetinde tarama testi olarak kullanımı ile ilgili daha fazla çalışmaya gereksinim olduğunu bildirmişlerdir (Bakınız sayfa 11-16).
Doğan ve ark.’nın, “Göz Kapağı Yaralanmalarının Demografik, Etiyolojik ve Klinik Özellikleri” başlıklı 2018-2022 tarihlerini kapsayan geriye dönük çalışmalarında 135 olguya ait veriler değerlendirilmiş. Olguların 29’u kadın ve %21,4’ü 18 yaş ve altında iken, %68,8’nin 19-64 yaş aralığında olduğu görülmüş. En önemli yaralanma nedeni sivri cisim ve künt travma olup, %11,1 olguda yara yerinde yabancı cisim, %22,2 olguda kanaliküler kesi saptanmış. Çalışmada, kapak yaralanmalarının sıklıkla genç erişkin erkeklerde görüldüğü, konjonktival kesi, bulbus perforasyonu, kornea epitel hasarı ve hifema gibi bulguların klinik tabloya eşlik ettiği belirtilerek, ciddi patolojilerin genellikle künt travma ve trafik kazalarında sık görüldüğünü bildirmişlerdir (Bakınız sayfa 17-22).
Öner ve Sinim Kahraman, “Retinitis Pigmentosalı Olgularda Tam Alan Uyaran Eşik Testi Sonuçlarının Değerlendirilmesi: Testin Tam Alan Elektroretinografi, Multifokal Elektroretinografi, Optik Koherens Tomografi ve Görme Alanı ile İlişkisi” başlıklı prospektif klinik çalışmada, az gören herediter retina hastalıklarında tedavi etkinliğini ve güvenliğini değerlendirmek üzere geliştirilmiş tam alan uyaran eşik (“full-field stimulus threshold”, FST) testinin, retinitis pigmentosa (RP) hastalarındaki sonuçlarını değerlendirmeyi ve diğer oftalmolojik test sonuçları ile karşılaştırmayı amaçlamışlar. Çalışmaya benzer yaş aralığında orta ve ileri evre 51 RP hastası ile 21 sağlıklı birey dahil edilerek, tüm olgulara FST dışında, görme alanı, OKT, tam alan ve multifokal elektroretinografi (mfERG) testleri uygulanmış. RP’li olguların hiçbirinde tam alan ERG yanıtı alınamamış, ancak tüm olgular FST testini yapabilmiş. Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında RP’li grubun görme keskinliği ve santral makula kalınlığı düşük, görme alanı ortalama defekti anlamlı olarak yüksek saptanmış. MfERG’de, RP grubunda tüm halkalarda ortalama P1 dalga amplitüdleri anlamlı düzeyde düşük ve ortalama P1 dalga pik zamanları uzun olarak bulunmuş. FST testinin, fonksiyonel ve anatomik diğer test sonuçları ile paralellik gösterdiği ve RP olgularında test sonuçlarının kontrol grubundan anlamlı düzeyde düşük olduğu görülmüş. Yazarlar, FST testinin az gören, görme alanı daralmış olan olgularda kolay yapılabilen, güvenilir ve hızlı bir test olduğunu, ERG kaydı alınamayan ileri evre RP olgularında retinal duyarlılığı ölçebildiğini belirtmişlerdir (Bakınız sayfa 23-31).
“Primer Açı Kapanması Glokomunda Lens Ekstraksiyonu Cerrahisinin Göz İçi Basıncı ve Ön Segment Parametrelerine Etkileri” başlıklı Bayraktar ve ark.’nın çalışmasında, kataraktı ve primer açı kapanması glokomu (PAKG) olan 55 olguda lens ekstraksiyonu + göz içi lens (GİL) cerrahisinin göz içi basıncı (GİB) ve ön segment parametreleri üzerine etkisi değerlendirilmiş ve sonuçlar katarakt dışı sorunu olmayan 34 kontrol olgusunun verileri ile karşılaştırılmış. Cerrahi öncesi ve sonrası 6. ayda en iyi düzeltilmiş görme keskinliği, GİB, ön kamara derinliği (ÖKD), aköz derinliği (AD) ve lens kalınlığının değerlendirildiği çalışmada, PAKG olgularında cerrahi sonrası, öncesine göre tüm parametrelerin değiştiği (p<0,001) ve bu değişimin kontrol grubuna göre daha fazla olduğu saptanmış (p<0,0001). Yazarlar, lens ekstraksiyonu+GİL cerrahisinin, PAKG olgularında ön segment derinliğini anlamlı ölçüde arttırarak, cerrahi sonrasında hastaların daha az antiglokomatöz ilaç ile daha iyi GİB kontrol elde edilmesine olanak sağladığını bildirmişlerdir (Bakınız sayfa 32-37).
Değerli meslektaşımız Faik Gelişken tarafından hazırlanan derlemede, koroid ve retinaya ait çeşitli patolojilerin değerlendirilmesinde kullanılan, multimodal görüntülemenin önemli bir bileşeni olan ve koroid yapısının anjiografik incelenmesini sağlayan indosiyanın yeşil anjiografinin (İSYA) genel özellikleri ve klinik kullanımları konusu detaylı olarak irdelenmiştir (Bakınız sayfa 38-45).
Olgu sunumları bölümünde Özbek ve ark., nodüler skleriti taklit eden, episkleraya gömülü yabancı cisim olgusunu sunarak, anterior sklerit olgularında klinik tanı ve tedaviyi doğru yönlendirmede travma öyküsü ve yabancı cisim olasılığının göz önünde bulundurulmasının önemini vurgulamışlardır (Bakınız sayfa 46-48).
Bayraktar ve ark., ön kamara sinkizis sintilansı olan ve aynı zamanda neovasküler glokomu bulunan nadir görülen bir olguyu sunmuşlar. Kolesterolozis bulbi olarak da bilinen sinkizis sintilans, genellikle iki taraflı ve kolesterol kristallerinin vitreus içinde birikmesi ile karakterize dejeneratif göz patolojisi olarak tanımlanır. Yazarlar, kolesterol kristallerinin vitreus dışında ön kamarada birikmesinde rol oynayan faktörleri irdeleyerek, ayırıcı tanı da düşünülmesi gereken patolojileri tartışmışlardır (Bakınız sayfa 49-51).
Fikret Uçar, editöre mektubunda, Dericioğlu ve ark.’nın, “Pediatrik Katarakt Cerrahisi Komplikasyonları ve Görsel Sonuçlarını Öngören Faktörler: Türkiye’den Bir Referans Merkezi Çalışması” başlıklı makalesine yönelik görüşlerini bildirerek yazarlara bazı sorular yöneltmiş. Uçar, 12 aydan büyük çocukların katarakt cerrahisinde GİL yerleştirilmesinin görme keskinliği açısından daha yararlı olduğunu ve cerrahi sırasında kapsül bütünlüğünün bozulduğu durumlarda skleral fiksasyon GİL yerleştirilmesinin düşünülebileceğini belirtmiş. Ayrıca pediatrik olgularda cerrahi sonrası enflamasyon, pupiller membran ve kapsül opaklaşması sorunları için ön kamaraya intraoperatif triamsinolon verilmesi ve anti-enflamatuvar tedavinin daha yoğun kullanılmasının önemli olduğunu vurgulayarak, pediatrik katarakt cerrahisinde arka kapsülereksis, ön vitrektomi ve GİL optik yakalama tekniğini tartışmaya açmış (Bakınız sayfa 52-53).
Dericioğlu ve ark., klinik protokollerine göre pediatrik katarakt olgularında öncelikle afakik kontakt lenslerin önerildiğini, sosyo-ekonomik nedenler ile veya kontakt lens kullanımının uygun olmadığı durumlarda GİL uygulandığını, ayrıca bu konunun halen tartışmalı olduğunu bildirmişler. Çalışmalarında skleral fiksasyon ile GİL konulmasını gerektirecek olguları olmadığını ifade ederek, enflamasyon kontrolü için tedavi yaklaşımlarının benzer olduğunu belirtmişler. Pediatrik katarakt cerrahisinde farklı tekniklerin uygulandığı geniş kapsamlı randomize çalışmalara ihtiyaç olduğu görüşüne katıldıklarını belirtmişler (Bakınız sayfa 54-55).
Türk Oftalmoloji Dergisi 2024 yılı ilk sayısında yer alan değerli makalelerin, bilgi ve deneyimlerinize katkıları olmasını diliyoruz.
Saygı ve Sevgilerimizle,
Editöryel Kurul AdınaDr. Nilgün Yıldırım
